Waga łazienkowa jest urządzeniem znajdującym się w prawie każdym domu. Umożliwia ona kontrolowanie masy ciała, co jest niezwykle ważne dla zachowania zdrowia. Jak zatem wybrać wagę łazienkową? Wbrew pozorom, jej zakup nie jest taki prosty, bowiem same te urządzenia różnią się między sobą tak budową, jak i funkcjami.

Rodzaje wag łazienkowych

Wagi łazienkowe można podzielić na trzy rodzaje. Są to: wagi mechaniczne, wagi elektroniczne i wagi smart.

Wagi elektryczne, tak samo jak wagi mechaniczne, działają na zasadzie odkształcania sprężyny pod wpływem nacisku. To, co z kolei różni te urządzenia, to fakt, że w wadze elektronicznej odkształcenie mierzone jest tensometrem. Niektóre z nich korzystają też z przetworników hydraulicznych. W obu jednak przypadkach, czujnik wagi wysyła sygnał do przetwornika analogowo-cyfrowego, który wyświetla dokładny pomiar na jej ekranie. Do zasilania elektronicznych wag łazienkowych potrzebne są baterie.

Waga mechaniczna funkcjonuje ona w oparciu o mechanizm analogowy, który uruchamia się, gdy staniemy na wadze. Wartość pomiaru odczytujemy zazwyczaj za pomocą specjalnej wskazówki,. Zaletą wag analogowych jest ich niższa cena, a także brak konieczności zakupu baterii. Jednak taka waga bardzo często się myli a błąd pomiaru może wynieść nawet kilogram. Z tego właśnie powodu, tradycyjne łazienkowe wagi mechaniczne powoli odchodzą w zapomnienie.

Z kolei, wagi elektroniczne, działają na baterie i posiadają cyfrowy ekran, który wyświetla pomiar. Elektroniczne wagi łazienkowe gwarantują znacznie większą dokładność. Dzięki zastosowaniu w nich rozwiązania cyfrowego, błędy w pomiarze są dużo mniejsze, i w zależności od modelu, wynoszą od kilkudziesięciu do kilkuset gramów.

Natomiast, najnowocześniejszym rodzajem wag są modele smart, które posiadają dodatkowe, przydatne funkcje. Wysyłają one delikatne i nieodczuwalne dla człowieka impulsy elektryczne i mierzą w ten sposób opór tkanek, badając skład ludzkiego ciała. Najnowocześniejsze modele,mogą mieć wbudowany moduł bluetooth, który łączy się ze smartfonem za pomocą aplikacji.

Zakres pomiaru wagi

Zakres większości wag elektronicznych wynosi od 2 do 150 kilo. Niektórzy producenci mają jednak w swojej ofercie wagi z górnym limitem wagi nawet 200 kilogramów.

Natomiast, jeżeli oprócz sprawdzania swojej wagi, chcemy również ważyć przedmioty stosunkowo lekkie, dolna granica powinna być jak najmniejsza. Obecnie wagi najczęściej posiadają minimalny zakres pomiaru na poziomie około 2 kilogramów. Warto też zwrócić uwagę na to, jaka jest podstawowa jednostka miary w danym modelu, żeby nie być zmuszonym przeliczać na kilogramy uncji, czy też funta.

Dokładność pomiaru

Najtańsze modele wag wskazywać będą pomiary z dokładnością do 500 g, zaś te z wyższego segmentu nawet do 50 g. W jaki sposób można sprawdzić czy konkretna waga łazienkowa dobrze waży? Najlepiej wykonać jest w tym celu test przy pomocy produktów, które mają określoną wagę na opakowaniu – mogą być to kilogramowe paczki cukru lub proszek do prania.

Materiał wykonania

Najwygodniejsze wśród wag elektronicznych, to urządzenia wykonane z plastiku. Są lekkie, łatwe w czyszczeniu i stosunkowo tanie. Jeśli wybieramy wagę ze szkła hartowanego, należy zachować ostrożność, bo szklany materiał może się potłuc.. Najsolidniejsze, a zarazem lekkie i łatwe w przenoszeniu jest aluminium. Wagi wykonane z niego będą najbardziej odporne na uszkodzenia. Pragnąc wybrać model ekologiczny, można zdecydować się na wagę wykonaną z drewna czy bambusa

Antypoślizgowość

Wybierając wagę łazienkową, warto sprawdzić, czy jest ona wyposażona w antypoślizgowe nóżki oraz czy ma wystarczająco matową powierzchnię. W przeciwnym razie, korzystanie z wagi tuż po wyjściu z kąpieli może okazać się ryzykowne.

Wyświetlacz

Należy zwrócić uwagę, czy dana waga jest wyposażona w podświetlany ekran. Większość wag elektronicznych posiada wyświetlacze LED lub LCD. Pierwsze z nich pobierają mniej energii i są wyraźniejsze. Przydatna jest też funkcja pozwalająca dopasować wielkość cyfr wyświetlacza do osobistych preferencji użytkownika.

Dodatkowe funkcje

Najpopularniejszym, dodatkowym wyposażeniem wagi jest automatyczny włącznik, który uruchamia urządzenie, gdy stoi się na nim oraz wyłącza je po krótkiej chwili bezczynności. Pomaga ono w zmniejszeniu zużycia baterii.

Jeszcze kilka lat temu profesjonalne wagi, które pozwalają zmierzyć nie tylko ciężar naszego ciała, ale też inne wskaźniki, takie jak BMI, można było spotkać jedynie w gabinetach lekarskich i prestiżowych siłowniach. Dziś, są już one dostępne dla każdej osoby. Przesyłają delikatne i całkowicie nieodczuwalne impulsy elektryczne, mierząc opór poszczególnych tkanek, dzięki czemu są w stanie dokładnie zbadać skład naszego ciała, zmierzyć zawartość tkanki tłuszczowej i mięśniowej, gęstość tkanki kostnej, a także ilość wody w organizmie.

Urządzenia te wyliczają także, jaki procent naszej ogólnej masy ciała stanowi tkanka tłuszczowa. Do jej pomiaru wykorzystywana jest bioelektryczna impedancja. Waga taka po wysłaniu impulsu elektrycznego, oblicza czas jego przepłynięcia przez ciało, podając wynik. Nowoczesne wagi są również w stanie obliczyć masę i gęstość tkanki kostnej, co umożliwia szybszą reakcję na osteoporozę.

Elektroniczne urządzenia do pomiaru masy ciała wyliczają BMI (Body Mass Index) oraz BMR (Basal Metabolic Rate). BMI jest wskaźnikiem prawidłowej masy ciała, natomiast BMR, to wskaźnik podstawowej przemiany materii. Dzięki niemu, możemy określić zapotrzebowanie kaloryczne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Możliwość zapisu danych i utworzenia oddzielnych kont wszystkim domownikom sprawia, że każdy z nich może na bieżąco obserwować i wpływać na to, jak zmienia się jego ciało. Dodatkowo nowoczesne wagi podają także wiek metaboliczny, a także temperaturę powietrza. Do tego dochodzą również możliwości zapamiętywania pomiarów, wprowadzania profilów użytkowników, różnego rodzaju statystyk, funkcja mowy, a także połączenie z portalami społecznościowymi.

Wybrane wagi łazienkowe mogą również współpracować z komputerem, do którego są podłączane za pomocą kabla USB. Dzięki temu możliwe jest zapisanie pomiarów i analiz oraz stworzenie wykresów procentowych przydatnych w trakcie kontroli masy ciała.

Wygląd wagi

Zapewne wiele osób zastanawia się, jaka waga łazienkowa sprawdzi się najskuteczniej. Najlepiej jest zakupić taką, która pozwala wygodnie stanąć na niej całą powierzchnią stóp oraz umożliwia łatwy odczyt pomiaru Z tego właśnie względu, zewnętrzna część wagi, zwana platformą – powinna być zarówno wygodna, jak i funkcjonalna. Poszukując nowoczesnej i funkcjonalnej wagi łazienkowej, warto też zwrócić uwagę na jej estetyczny wygląd. W sprzedaży znajdują się niezwykle zróżnicowane modele, które bez trudu można dopasować do swoich upodobań czy stylu wnętrza. Będą one różnić się zarówno materiałem, z jakiego je wyprodukowano, kształtem, który może być kwadratowy, owalny, prostokątny lub nieregularny, a także stylem i kolorystyką wykończenia.

Wagi niemowlęce - dlaczego kontrolowanie masy ciała u niemowląt jest tak ważne?

Wagi niemowlęce to urządzenia, z pomocą których można wyznaczać masę ciała, zarówno noworodków, niemowląt, jak również i starszych dzieci. W pierwszych miesiącach życia jest to niezwykle ważne, aby na tej podstawie sprawdzić, czy dziecku dostarczane są potrzebne do zaspokojenia jego potrzeb, odpowiednie składniki odżywcze. W sposób szczególny regularny pomiar masy ciała jest istotny dla wcześniaków, dzieci zmagających się z różnego rodzaju chorobami, a także i niemowlakami, które mają problemy z regularnym jedzeniem. Rynek oferuje nam różnorodne wagi dla niemowląt, które różnią się sposobem pomiaru, dostępnymi funkcjami czy też samą dokładnością. Na co więc zwrócić uwagę wybierając konkretną wagę dla dzieci? Jak kontrolować przyrost masy ciała, aby był on miarodajny?

Wagi niemowlęce - wyposażenie szpitali i przychodni

Bez wątpienia wagi niemowlęce odgrywają niezwykle ważną rolę i są one obowiązkowym wyposażeniem oddziałów, na których znajdują się nowonarodzone dzieci, jak również i dzieci chore. To także niezbędny sprzęt, który musi znaleźć się w przychodni leczniczej, w gabinecie pediatry czy położnej. Co więcej, dziś część rodziców stawia na profesjonalne wagi medyczne dla niemowląt także i na użytek własny, mając możliwość codziennego kontrolowania tego, jakże istotnego parametru. 

Rynek oferuje nam różnorodne produkty w tej kategorii, pozwalając dopasować sprzęty najlepiej, jak tylko to możliwe, do potrzeb jego użytkowników. Dawniej stosowano wagi mechaniczne, jednak te ze względu na małą dokładność i precyzyjność, zastąpione zostały przez wagi elektroniczne. Te poprzez swoją wielofunkcyjność, a także i sam układ cyfrowy, są precyzyjne, bardzo dokładne i na pewno warte swojej ceny. Nowoczesne urządzenia posiadają wiele ciekawych możliwości, dzięki którym okazują się być tak praktyczne w swoim codziennym użytkowaniu.

Wagi niemowlęce to idealny sposób na kontrolowanie tempa przybierania na wadze przez dziecko. Takie urządzenia znacząco różnią się od klasycznych wag, bowiem są one skierowane typowo dla niemowlaków, gwarantując i dokładny pomiar i pełne bezpieczeństwo. 

Dlaczego kontrolowanie przyrostu masy ciała jest ważne?

Masa ciała jest jednym z najważniejszych parametrów, jakie bierze się pod uwagę w przypadku kontrolowania rozwoju dziecka w pierwszych tygodniach jego życia. W chwili narodzin, noworodek ma średnio około 3,5 - 3,8 kilograma. Każdy w pierwszych dniach życia traci około 10 - 15% masy ciała. Po około 2 - 3 tygodniach wraca do tej z chwili narodzin. Nie ma konkretnych wytycznych, ile dokładnie powinna wynosić waga w poszczególnych tygodniach, jednak przyjmuje się, iż przybieranie na wadze powinno wynosić 10 - 30 gramów na dobę w ciągu pierwszych 3 miesięcy życia! Do 6 miesiąca życia waga rośnie stosunkowo szybko i zostaje na tym etapie podwojona, a następnie wciąż się zwiększa, ale nie w tak szybkim tempie, co jest spowodowane przede wszystkim większą już ruchliwością dziecka. 

Co wyróżnia wagi dla niemowląt?

Wagi dla niemowląt mają przede wszystkim specyficzną konstrukcję, aby mogły zagwarantować dziecku bezpieczeństwo. Szalki zostały w taki sposób zaprojektowane, aby można było dokonywać pomiarów zarówno noworodka w pozycji leżącej, jak również i niemowlaka, który już siedzi. Odpowiednio wyprofilowane szalki stanowią więc kluczowe znaczenie, na jakie na pewno należy zwrócić szczególną uwagę. Jak więc wyglądają? Kształtem przypominają wannę z podwyższonymi brzegami, które dodatkowo są zaokrąglone. W ten sposób można więc chronić dziecko przed wypadnięciem czy też uderzeniem. 

Co jeszcze? Na pewno istotne znaczenie ma dokładność wagi. Te najlepsze, pozwalają dokonywać idealnych pomiarów, dlatego też na taką dokładność należy w sposób szczególny zwrócić uwagę. Istotne jest przy tym tarowanie, gdy na przykład podłożymy pod ciało dziecka pieluszkę. Ważną rolę odgrywa również niewielki jej rozmiar, możliwość zmiany szalek, a także funkcja automatycznego wyłączania czy zapisywania wyników. Każdy element ma znaczenie, aby taka waga niemowlęca mogła spełniać swoje zadania, zarówno na potrzeby szpitali, przychodni, gabinetów pediatrycznych, jak również i samych rodziców. 

Wagi SECA - najlepszy wybór na rynku

Wśród polecanych produktów, jakie oferuje nam branża medyczna w kwestii wag niemowlęcych, z całą pewnością wartą uwagi propozycją będzie waga SECA. Ta cieszy się uznaniem środowiska lekarzy, jak również i młodych rodziców. Co więc je wyróżnia? Co sprawia, że tak chętnie są one wybierane?

• doskonała jakość tworzywa
• łatwość czyszczenia
• prosta obsługa

• zapisywanie wyników w pamięci
• blokada wyniku ważenia
• podziałka do 0,01 kilograma
• wymienne szalki dla dzieci w różnym wieku
• duży wyświetlacz gwarantujący czytelny odczyt
• obliczenia masy ciała dziecka na podstawie siatki centylowej

Dodatkowe funkcje:

To, co na pewno wyróżnia wagi SECA, to przede wszystkim funkcje, jakie poszczególne modele posiadają. I tak, do tych najważniejszych zaliczyć możemy między innymi:

• funkcja HOLD - jest to przytrzymywanie wyniku ważenia, który nie znika, jeśli tego nie chcemy. Sprawdza się to szczególnie wtedy, gdy zważymy dziecko i chcemy je odłożyć w bezpieczne miejsce lub ubrać. Wynik będzie cały czas widoczny na wyświetlaczu

• funkcja TARA - dzięki tej opcji można wyzerować wagę w momencie, gdy coś na niej położymy, na przykład kocyk, pieluszkę czy ulubionego pluszaka. 

• funkcja BMIF - jest to funkcja Breast Milk Intake, dzięki której można sprawdzić, ile podczas karmienia, dziecko spożyło mleka. Wystarczy dokonać pomiaru przed karmieniem i po karmieniu, by waga wyliczyła różnicę.

• funkcja AUTO - OFF - jest to automatyczne wyłączanie się wagi, gdy ta nie jest użytkowana przez dłużej, niż 20 sekund. 

W sklepie medycznym Kredos otrzymać można różnorodne wagi medyczne, zarówno te niemowlęce, jak również i dla dorosłych, na potrzeby szpitali i placówek medycznych. Oferta jest tak różnorodna i bogata, iż każdy z pewnością znajdzie najlepsze produkty właśnie dla siebie.

Aby waga dla dziecka mogła spełniać swoje zadania, niezbędne jest umiejętne z niej korzystanie. Jak więc je użytkować? Jak zatroszczyć się o dokładny pomiar? 

1. Wagę należy umieścić w takim miejscu, w którym podłoże będzie stabilne i twarde, a dziecko w trakcie badania w pełni bezpieczne
2. Istotne jest to, aby waga była sucha, miała sprawne baterie i była regularnie sprawdzana pod kątem sprawności i używalności
3. Należy postępować zgodnie z instrukcją obsługi, która jest dołączona do każdego modelu wagi. 

Bez wątpienia wagi niemowlęce odgrywają niezwykle ważną rolę, jeśli chodzi o kontrolowanie tempa przyrostu masy ciała. Ten parametr sprawdzany jest od razu po urodzeniu, a także podczas kilkudniowego pobytu dziecka na oddziale. Po powrocie do domu, istotne znaczenie odgrywają regularne wizyty położnej, która ma za zadanie taką wagę kontrolować i w razie niepokojących wzrostów czy spadki wagi - reagować. Waga dla niemowląt jest szczególnie ważna dla wcześniaków i dzieci, które mają problem ze zwiększeniem masy ciała i dla tych, które mają specyficzne potrzeby żywieniowe. Numerem jeden na rynku są na pewno wagi niemowlęce SECA, które w tej kategorii produktów, nie mają sobie równych. 

Otyłość a cukrzyca

Według przeprowadzonych badań, szacuje się, że w samej Polsce, otyłość obserwuje się u 22–30 a nadwagę u 30–50 proc. badanych. Cukrzyca coraz częściej pojawia się również u osób młodych, a nawet dzieci, które obciążone są nadwagą lub otyłością. W Stanach Zjednoczonych, nadwagę i otyłość ma 17 proc dzieci a w Europie obserwuje się je u 10–36 proc 10-latków.

Występowanie nadmiernej masy ciała nieodłącznie kojarzone jest z zaburzeniem gospodarki lipidowej, insulinoopornością i nadciśnieniem. Są to składowe zespołu metabolicznego, które towarzyszą zdecydowanej większości przypadków otyłości i stanowią główny czynnik ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2.

Jak dochodzi do otyłości?

W ciągu 50 lat, diametralnie zmieniło się też nasze zapotrzebowanie energetyczne związane z pracą. Ponadto, spożywamy wysoko przetworzone jedzenie i mało wartościowe produkty obfitujące w cukry proste i tłuszcze trans. Gdy do organizmu nie są dostarczane odpowiednie wartości i składniki mineralne, nie ma on siły do pracy oraz nie może właściwie odpoczywać. Dochodzi jeszcze brak ruchu – niedotlenione komórki magazynują tłuszcz głównie w tkance trzewnej i podskórnej, oraz w niewielkim stopniu w wątrobie.

W zależności od rozmieszczenia tkanki tłuszczowej, wyróżnia się dwa fenotypy otyłości: androidalny - występujący głównie u mężczyzn i gynoidalny - obserwowany przeważnie u kobiet.

Obecnie uważa się, że za epidemię otyłości odpowiedzialne są zarówno geny, jak i środowisko. Dzieci tęgich rodziców są bowiem 10-krotnie bardziej narażone na bycie otyłymi, niż dzieci rodziców szczupłych.

 Jak otyłość przyczynia się do cukrzycy?

Najbardziej istotnym czynnikiem łączącym otyłość z cukrzycą typu 2 jest insulinooporność, tzn. stan, w którym stwierdza się nieprawidłową odpowiedź organizmu w zakresie zmian stężenia glukozy we krwi, w stosunku do ilości insuliny. Nadmiar tkanki tłuszczowej trzewnej powoduje, że dochodzi do rozregulowania jej czynności hormonalnych, a w konsekwencji do rozwoju insulinooporności i całej gamy zaburzeń, które prowadzą do zmian związanych z gospodarką węglowodanową. Insulinooporność powoduje, iż zmniejsza się wrażliwość tkanek i narządów na insulinę. W efekcie, na początku rozwija się stan przedcukrzycowy, pojawia się nieprawidłowa glikemia na czczo i nietolerancja węglowodanów, a kolejnym stopniem tych zaburzeń jest cukrzyca typu 2.

Ponadto, insulinooporność prowadzi do wielu zaburzeń metabolizmu. Wątroba zaczyna produkować niepotrzebnie więcej glukozy, obniża się poziom cholesterolu HDL, a także zmniejsza się wychwytywanie glukozy przez mięśnie szkieletowe. Aby zmniejszyć poziom cukru we krwi, trzustka zaczyna produkować insulinę, która redukuje cukier ale jeśli jest mocno eksploatowana, nie nadążą z jej produkcją.

Poza zaburzeniem gospodarki węglowodanowej, insulinooporność generuje także zaburzenia gospodarki lipidowej i zwiększenia stężenia trójglicerydów we krwi. Takie zaburzenia metaboliczne, sprzyjają nie tylko rozwojowi cukrzycy ale także często towarzyszącej jej miażdżycy schorzeń układu sercowo – naczyniowego lub nerwowego.

Jak rozwija się cukrzyca

Gdy następuje zwiększenie masy ciała, w organizmie włączają się pewne mechanizmy kompensacyjne. Odpowiadają one za to, że cukrzyca nie rozwija się od razu. Dzieje się tak, gdyż u osób otyłych, dochodzi do poposiłkowego zmniejszenia wydzielania glukagonu - hormonu, działającego przeciwstawnie do insuliny. W konsekwencji, przez jakiś czas, organizm radzi sobie z sytuacjami powodującymi, że na skutek otyłości zaczyna rosnąć glikemia ale te mechanizmy w pewnym momencie stają się niewydolne. Gdy do tego dojdzie, ze stanu przedcukrzycowego rozwija się cukrzyca typu 2. Zwykle ujawnia się ona w dojrzałym wieku i stanowi 90 proc. wszystkich przypadków cukrzycy. Rozwija się stopniowo i na początku nie daje specyficznych objawów. Pierwsze z nich, najczęściej pojawiają się dopiero wtedy, gdy stężenie glukozy we krwi jest już spore i trzustka zaczyna mieć kłopoty z produkcją insuliny. Do najwcześniejszych objawów tej choroby należą m.in:

• nadmierne pragnienie,
• częste oddawanie moczu,
• przewlekłe zmęczenie
• częste infekcje (np. skórne lub układu moczowo-płciowego).

Dlaczego niektórzy otyli nie chorują na cukrzycę?

Występowanie cukrzycy typu 2. oraz otyłości, to zjawisko bardzo powszechne, aczkolwiek jedno nie musi wcale oznaczać drugiego. Szacuje się, że 1/3 osób otyłych nie zapadnie nigdy na cukrzycę typu 2. oraz że 15 proc. diabetyków nie ma problemów z masą ciała. Niemniej jednak, nadal istnieje bardzo ścisłe powiązanie pomiędzy tymi chorobami, a samą cukrzycę określa się obecnie jako najpoważniejsze powikłanie otyłości.

 Z przytoczonych przez ekspertów wyników badań, dotyczących ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2, wynika że BMI w przedziale 31,0-32,9 zwiększa takie ryzyko aż 40 razy. Jednakże, okazuje się, że częstość występowania cukrzycy rośnie wraz ze wzrostem obwodu talii. Stąd bardziej narażone na nią są osoby z otyłością brzuszną niż z gynoidalną. Dlatego też, użytecznym parametrem jest zmierzenie współczynnika nazywanego WHR czyli stosunku obwodu talii do obwodu bioder.

Zależność pomiędzy BMI a chorobami różnicuje się także w zależności od pochodzenia etnicznego. Azjaci mają tendencję do rozwijania cukrzycy typu 2. przy niższym BMI niż np. Europejczycy.

Leczenie otyłości przy cukrzycy

Leczenie otyłości opiera się na redukcji masy ciała, która ma wpływ na lepszą wrażliwość na insulinę oraz poprawia przemianę materii.

Uzyskanie obniżenia wagi skutkuje pozytywnie. Glikemie się stabilizują, następuje lepsze wyrównanie choroby, często dochodzi do zmniejszania ilości zażywanych leków i modyfikacji dawek insuliny. Poprawia się wrażliwość na insulinę oraz zmniejsza insulinooporność. Zwykle w przypadku stwierdzenia niepowikłanej jeszcze cukrzycy oraz stanu przedcukrzycowego, lekarze przepisują wielu pacjentom lek należący do grupy metformin, który obniża stężenie glukozy we krwi.

Współczesna cywilizacja wymusza na nas, by bezustannie być kreatywnym, produktywnym i efektywnym a wykładnikiem naszej wartości stało się perfekcyjne piękno, młodość, zdrowie i bogactwo. Trudno się wobec tego dziwić że dzisiejszy człowiek kompulsywnie usiłuje odnaleźć sposoby na zagłuszanie poczucia samotności i redukowania nadmiaru stresu. Często dopomaga w tym opróżnianie lodówki, w poszukiwaniu czegoś, co przyniosło by natychmiastowe zadowolenie. Może to być kaloryczne ciastko czy paczka chipsów nieświadomie skonsumowana przed telewizorem.

Ostatnio, coraz większą uwagę zwraca się na psychologiczne skutki otyłości, które mogą być przyczyną zwiększonego poziomu stresu, obniżenia nastroju i wystąpienia depresji. Z drugiej strony, przewlekły stres i pojawienie się depresji prowokujące do kompulsywnego jedzenia, mogą być przyczyną rozwoju otyłości. Dzięki tym obserwacjom, psychologowie sformułowali teorię dwukierunkowego związku między otyłością a depresją.

Otyłość prowadząca do depresji

Niewątpliwie nadwaga i otyłość wpływają na złe samopoczucie i negatywny obraz samego siebie. Zaburzenia obrazu własnego ciała mogą pogłębiać się w miarę tycia i zwiększać ryzyko zachorowania na choroby zarówno somatyczne, jak i psychiczne. Osoby borykające się z problemem otyłości tracą poczucie własnej wartości, mają niską samoocenę oraz zaburzone poczucie pewności siebie. Zwykle, towarzyszy im niepokój, napięcie i przewrażliwienie oraz podwyższony poziom lęku i stresu.

Zaburzenia depresyjne w otyłości w dużym stopniu związane są z płcią. To na kobiety bowiem wywierana jest większa presja nienagannego wyglądu i zgrabnej sylwetki a ich wartość oceniana jest w dużym stopniu w oparciu o wygląd zewnętrzny. Są też one bardziej narażone na depresję lub zaburzenia lękowe niż mężczyźni oraz mniej odporne na agresję, przemoc i dyskryminację. Objawia się to często poprzez: niepokój, napięcie i nadwrażliwość, podwyższony poziom lęku, stresu oraz nadmierne zamartwianie się. Poczucie wyobcowania i odrzucenia wpływa u osób otyłych na pogarszanie się samopoczucia, powodując zaniżenie samooceny i poczucia własnej wartości, a w konsekwencji - rozwój depresji. W sferze psychicznej otyłej osoby, zaczynają bowiem zachodzić niekorzystne przemiany. Wygląd, postrzegany jako podstawa budowania wizerunku, gdy zostaje silnie zniekształcony poprzez nadwagę, powoduje iż osoba otyła traci wiarę we własne możliwości, ma pesymistyczne myśli i zaczyna ograniczać kontakty ze światem zewnętrznym. Osoba taka czuje, że ma mniejsze szanse na zrobienie kariery, zatrudnienie i awans zawodowy. Uważa, że jest mniej atrakcyjna towarzysko i postrzegana jako ktoś gorszy. Środowisko zdaje się potwierdzać jej odczucia. Otyli bywają wyśmiewani, odtrąceni, samotni i ulegają etykietowaniu jako gorsi, nawet przez personel medyczny.

Wyśmiewanie, szykanowanie i przytyki, to tylko niektóre konsekwencje otyłości. W tym kontekście, dla wielu osób nadwaga staje się problemem nie tylko zdrowotnym, ale przede wszystkim społecznym, co jak błędne koło – powoduje dalsze pocieszanie się jedzeniem.

Warto wspomnieć, że przyczyną rozwoju zaburzeń psychicznych w otyłości mogą być również próby zrzucenia nadwagi. Narzucenie sobie surowej diety, nadmierny wysiłek fizyczny, pozbawienie się wszelkich przyjemności czy głodzenie się mogą powodować powstawanie zaburzeń w sferze emocjonalnej a narastające napięcie, lęk i przygnębienie mogą prowadzić do stanów depresyjnych.

Depresja prowadząca do otyłości

Z drugiej strony, to właśnie depresja może prowadzić do rozwoju otyłości. Ludzie żyjący coraz szybciej, pod presją czasu i stałego stresu, goniąc za osiągnięciem coraz to wyższej pozycji społecznej czy wynagrodzenia, odczuwają poczucie wyobcowania, lęku i życiowej pustki. W pewnym momencie, frustracja zmienia się w poczucie bezsilności, życie traci sens a człowiek traci radość i zaczyna brakować mu energii do podejmowania działań z własnej woli. Z dnia na dzień, słabną jego zainteresowania i pogarsza się nastrój. Z czasem, pojawia się poczucie winy, każda decyzja staje się niesłychanie trudna a najprostsze sprawy urastają do problemów nie do rozwiązania.

Pomimo iż klasyczne objawy zespołu depresyjnego obejmują najczęściej brak apetytu i chudnięcie, wyodrębniono jednak podtyp depresji – tzw. depresję atypową, do której zalicza się także przykład depresję sezonową, która charakteryzuje się zwiększonym apetytem, zwłaszcza na węglowodany, a w konsekwencji tyciem.

Dla atypowej depresji, charakterystyczna jest nadmierna senność, szybkie odczuwanie zmęczenia oraz nadwrażliwość na odrzucenie w relacjach interpersonalnych.

Warto też mieć świadomość, iż na powstawanie nadwagi duży wpływ mają leki przyjmowane w leczeniu zaburzeń afektywnych.

Kliniczne podobieństwa między otyłością i depresją

Wśród biologicznych podstaw otyłości i depresji, wskazuje się zaburzenia czynności osi podwzgórze – przysadka – nadnercza oraz nieprawidłowości ośrodkowego przekaźnictwa serotoninergicznego, noradrenergicznego i dopaminergicznego. U osób z depresją, zaobserwowano zmniejszenie liczby receptorów serotoninergicznych w mózgu i osłabienie reakcji na działanie serotoniny. Zmniejszoną wrażliwość na działanie serotoniny zaobserwowano także w otyłości. Stres powoduje wzrost stężenia w surowicy dopaminy lub noradrenaliny.

W obrazie klinicznym obydwu tych chorób obserwuje się zmiany apetytu, zaburzenia zachowań żywieniowych i zmiany aktywności fizycznej. Depresja towarzysząca otyłości może być również przyczyną niepowodzeń kuracji odchudzającej. Dlatego należy pamiętać o częstym współwystępowaniu otyłości i zaburzeń depresyjnych i o konieczności ich równoczesnego leczenia oraz o istotnej roli psychoterapii w terapii obu tych zaburzeń.

Podsumowując, można stwierdzić, że mimo wspólnych korzeni i podobnych czynników zewnętrznych wpływających na rozwój otyłości i depresji, trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć, która z tych chorób jest przyczyną, a która skutkiem. Z jednej strony otyłość, poczucie wyobcowania, brak wsparcia z powodu dodatkowych kilogramów mogą być przyczyną wystąpienia depresji; z drugiej zaś, przewlekły stres, obniżenie nastroju i występowanie depresji oraz związane z nimi zmiany zachowań żywieniowych, takie jak pocieszanie się jedzeniem, mogą być przyczyną rozwoju otyłości.

Wagi to urządzenia pomiarowe, przy pomocy których określić możemy ciężar danego przedmiotu. Dzięki swej funkcjonalności, stanowią one nieodłączny element wyposażenia sklepów, firm handlowych czy usługowych. Mogą mieć wielorakie przeznaczenie, do którego dostosowana jest ich konstrukcja i dokładność pomiaru. Są niezbędne również w laboratoriach, aptekach, zakładach jubilerskich. Posiadamy je także w naszych domach.

Jednakże od stuleci, wagi najbardziej przydawały się w handlu i tam właśnie było na nie największe zapotrzebowanie. Były znane już w starożytności, a później przez wieki, udoskonalano je. Nowy rozdział w historii wag mechanicznych rozpoczął się w XVII w. wraz wynalazkiem francuskiego matematyka Gillesa de Robervala, który udoskonalił w dwa wieki później Joseph Beranger. Nazwiskami tych uczonych określa się dzisiaj typ wagi stołowej, zastosowanej w handlu i przemyśle, ale również w pocztowych wagach listowych.

Istnieje kilka rodzajów podziału wag. Można podzielić je:

Według konstrukcji :

Biorąc pod uwagę sposób konstrukcji , wśród wag możemy wyróżnić: wagi szalkowe, sklepowe, laboratoryjne, hakowe i platformowe.

Wagi szalkowe, składające się z dwóch szalek, które należy równoważyć przy za pomocą odważników oraz ważonego przedmiotu.

Wagi platformowe. Ten rodzaj wag wykorzystywany jest w przemyśle. Są to urządzenia, które charakteryzują się dużą nośnością, nawet do kilkunastu ton. Stosowane są wszędzie tam, gdzie zachodzi potrzeba ważenia dużych ładunków, czyli w zakładach wytwórczych, dużych hurtowniach, czy skupach płodów rolnych. Odmianą ich są wagi samochodowe montowane na stałe w miejscach, w których konieczne są pomiary ciężaru pojazdów.

Wagi hakowe, na których nie kładzie się ważonego ładunku. Wyposażone są w hak, na którym podwieszany jest ważony ładunek. Używa się ich w przypadku bardzo dużych gabarytów. Ich zakres pomiarowy sięga nawet kilku ton. Stosuje się je tam, gdzie nie ma miejsca na ustawienie wagi platformowej, przy ważeniu towarów wielkogabarytowych, nieforemnych lub gdy waga musi być często transportowana. Spotyka się je w warsztatach samochodowych, rolnictwie, rybołówstwie oraz w hurtowniach i większych placówkach handlowych.

według metody działania

Kierując się metodą działania wagi wyróżnić możemy: wagi dźwigniowe, sprężynowe, elektryczne i elektroniczne.

Wagi dźwigniowe, to takie, w których pomiar uzyskuje się dzięki interakcji systemu dźwigniowego i znajdujących się na nim obciążeń. Przykładem takiej wagi może być waga szalkowa, ale także urządzenia wskazujące ciężar obiektu za pośrednictwem strzałki, mechanicznie połączonej z systemem dźwigni, jak np.wagi łazienkowe lub kuchenne.

Wagi sprężynowe. Kluczowy element ich konstrukcji stanowi element sprężysty, którym może być drut, taśma, nić lub sprężyna. Elementy te odkształcają się pod wpływem ciężaru ważonego ładunku, równoważąc siłę tego ciężaru i siłę sprężystości. Przykładem takich wag są wagi wędkarskie a także przeznaczone do ważenia dużych gabarytów wagi hakowe .

Wagi elektroniczne. W wielu przypadkach można podłączyć je do komputera, np, jeśli chcemy archiwizować dane. Mogą być nimi urządzenia określające ciężar ładunku przy udziale użytkownika, czyli nieautomatyczne, takie jak: wagi sklepowe, hakowe, magazynowe, czy też platformowe, używane m. in. na stacjach diagnostycznych.

Drugim rodzajem wag elektronicznych są urządzenia automatyczne o bezobsługowym działaniu. Wykorzystywane są w przemyśle, np. podczas produkcji taśmowej lub pakowaniu produktów. Bardzo często są one wyposażone w funkcję napełniania opakowań. Innym rodzajem wag elektronicznych są wagi odważające. Często umieszczane są one pod silosami ze zbożem, wagonami z cementem, czy cysternami.

ze względu na przeznaczenie

Wagi techniczne - stosowane w handlu i przemyśle np. wagi paletowe. Sprawdzają się w miejscach, gdzie przechowywane towary składuje się na paletach. Mają tę zaletę, że posiadają stosunkowo niewielki ciężar własny.

Wagi sklepowe - przeznaczone dla handlu.

Wagi laboratoryjne - stosowane w aptekach, w instytucjach badawczych, laboratoriach i zakładach jubilerskich.

Wagi specjalistyczne - w zależności od przeznaczenia, może to być waga kuchenna, osobowa, wodoodporna, pocztowa czy weterynaryjna.

Najpopularniejsze rodzaje wag

Wagi sklepowe

Jednym z najpopularniejszych rodzajów wagi sklepowej jest waga szalkowa. Działanie jej polega na umieszczeniu po jednej stronie obiektu, a po drugiej odpowiedniej liczby odważników. W momencie zrównoważenia się obydwu szal, otrzymujemy pomiar ciężaru obiektu. Takie wagi spotyka się jeszcze niekiedy na targowiskach. Natomiast nowoczesne wagi stosowane obecnie w handlu to wieloczynnościowe urządzenia, które poza ważeniem automatycznie obliczają należność za towar a niektóre drukują nawet nalepki z kodem kreskowym danego towaru, jego cenę oraz wagę.

Wagi specjalistyczne

Innymi typami wag są te używane w przemyśle jubilerskim i farmaceutycznym. Charakteryzują się one niebywałą precyzją z racji ważenia niewielkich materiałów. W branżach takich jak przemysł, farmacja czy kosmetologia, dokładność pomiarów ma ogromne znaczenie i wpływa nie tylko na efekt końcowy ale również na bezpieczeństwo pracowników i klientów. Dlatego też laboratoria w takich miejscach muszą być wyposażone w najwyższej jakości sprzęt.

Dzielą się one na

Wagi techniczne

To jeden z podstawowych rodzajów wag laboratoryjnych, który wykorzystuje się przede wszystkim w laboratoriach przemysłowych. Wyróżniają się prostą budową oraz dużą nośnością wynoszącą nawet do 10 kilogramów. Dokładność tego typu wag wynosi ok 0,1 grama.

Wagi analityczne

Są jednym z najczęściej wykorzystywanych rodzajów wag laboratoryjnych, które stosowane są między innymi przez farmaceutów. Ten rodzaj wag, pozwala na ważenie substancji o wadze do 1 kilograma. Urządzenia te, wyróżniają się również dokładnością wynoszącą do 0,01 grama.

Wagi półmikroanalityczne

To bardziej zaawansowane urządzenia, dzięki którym możemy ważyć substancje z dokładnością co do 0,001 grama.

Wagi mikroanalityczne

To rozwiązanie dla osób, którym zależy na dokładności do 0,0001 grama.

Wagi ultramikroanalityczne

To obecnie najbardziej zaawansowany rodzaj wag laboratoryjnych. Ich dokładność wynosi do 0,00001 grama. Posiadają nośność około 10 gramów.

Wagi kuchenne

Jedną z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych jest także waga kuchenna – tradycyjna, mechaniczna składa się z dwóch szal i zestawu różnej wielkości odważników o określonej ciężkości. Wagi kuchenne można podzielić m.in. ze względu na ich budowę. :

wagi z misą, która ułatwia przechowywanie urządzenia.

wagi płaskie, których korpus urządzenia spełnia także funkcję powierzchni do ważenia.

wagi z pojemnikiem do odmierzania, w których w na dnie dzbanka znajduje się klasyczna waga umożliwiająca określanie masy produktów sypkich.

wagi łyżkowe do precyzyjnego odważania niewielkich ilości przypraw czy ziół.

wagi ścienne stosowane przede wszystkim ze względu na dużą oszczędność miejsca.

Wagi łazienkowe

Wagi łazienkowe dzielimy na mechaniczne i elektroniczne. W wadze mechanicznej, ciężar ciała wskazuje wskazówka na skali. W elektronicznej, odczytujemy wynik pomiaru na wyświetlaczu.

Są osoby, którym zależy na przybraniu na masie, podczas gdy inni starają się zgubić nadmiar tkanki tłuszczowej. W obu przypadkach pojawia się jednak problem związany z dopasowaniem odpowiedniej diety.

Dieta na budowanie masy mięśniowej

Wiele osób zastanawia się, co powinno się jeść, aby skutecznie zbudować masę mięśniową. Otóż, przede wszystkim trzeba do swojego dziennego zapotrzebowania kalorycznego, dodać kilkaset kilokalorii.

Ponadto, dieta na budowanie masy musi być w pełni podporządkowana zasadom zdrowego odżywiania i nie może w niej zabraknąć pełnowartościowych produktów, dostarczających wszystkie cenne wartości odżywcze. Powinniśmy natomiast zrezygnować ze słodyczy, fast foodów, napojów gazowanych i niezdrowych przekąsek. Organizm będzie w stanie rozbudować mięśnie, jeśli dostarczymy mu dostatecznie dużo energii, aby wykonał wszystkie niezbędne procesy, a nadwyżkę przeznaczył na zwiększenie masy ciała. Ta nadwyżka ustalana jest na ogół indywidualnie i może zależeć od stopnia zaawansowania treningów oraz indywidualnych predyspozycji, jednakże produkty, które powinny znaleźć się w jadłospisie, muszą opierać się na zbilansowanym stosunku węglowodanów, białek i tłuszczów. Wspólną zasadą dla wszystkich stosujących tę dietę jest regularność posiłków, a przerwy między nimi nie powinny przekraczać 3-4 godzin.

Białko i węglowodany na budowanie masy

Białko jest podstawowym budulcem mięśni dlatego jest niezbędnym składnikiem diety, szczególnie jeśli pragniemy budować swoją masę. Dzienna jego dawka powinna odpowiadać 150 proc. masy ciała w gramach, czyli np. osoba ważąca 80 kg musi spożywać co najmniej 120g białka. Jednak równie ważne przy treningach mających na celu rozbudowanie tkanki mięśniowej są węglowodany. To one zapewniają organizmowi energię, dlatego też muszą one stanowić około 60 proc. dziennych potrzeb kalorycznych. Ich źródłem powinny być jednak nie ciasta i słodkie bułeczki ale produkty pełnoziarniste oraz owoce i warzywa, rośliny strączkowe, brązowy ryż i makarony, kasze. Niskotłuszczowe mleko i jogurt są również dobrymi opcjami, które dostarczają węglowodanów do naszej diety.

Tłuszcze w diecie na budowanie masy mięśniowej

Tłuszcze w diecie na masę powinny stanowić od 15 proc. do 30 proc. kalorii. W tym celu osoba, która pragnie rozbudować swoje mięśnie powinna spożywać oliwę z oliwek z pierwszego tłoczenia, olej rzepakowy, orzechy włoskie, pistacje, migdały, awokado i tłuste ryby, takie jak łosoś, halibut, makrela, sardynki i pstrąg.

Znaczenie wody

Nie bez znaczenia jest również właściwe nawadnianie organizmu. Kiedy osoba trenująca wykonuje ćwiczenia, poci się. Powinna pić wówczas wodę, aby odzyskać wszystkie utracone płyny. Woda niezbędna jest do prawidłowej regeneracji mięśni. To, ile wody potrzebne jest w diecie na masę, zależy od tego, jak bardzo dana osoba poci się, a także od pory roku i miejsca zamieszkania.

Istotne odżywki

Warto pamiętać też o prawidłowej suplementacji Nie bez powodu odżywki białkowe z serwatki są najpopularniejszym suplementem wśród osób budujących masę, zapewniają one bowiem szybko przyswajalne źródło białka. Kulturyści używają ich, po przebudzeniu, zaraz po treningu i jako dodatek do posiłków.

Właściwy trening

Należy mieć również świadomość, że przyrost masy mięśniowej można uzyskać tylko dzięki połączeniu odpowiedniego rodzaju treningu ze zbilansowaną dietą. Ćwiczenia fizyczne stanowią niezbędny bodziec do rozrostu mięśni, podczas gdy dieta zapewnia właściwą ilość substancji odżywczych, które go umożliwiają.

Dieta na odchudzanie

Co musimy zrobić, aby zredukować tkankę tłuszczową? Od swojego podstawowego zapotrzebowania kalorycznego należy odjąć kilkaset kilokalorii, Wówczas nasz organizm będzie czerpał czerpie energię ze zgromadzonej w nim tkanki tłuszczowej.

Podstawowe założenia diety odchudzającej, to zmniejszenie liczby spożywanych kalorii o 10-20 proc. Ograniczenie jedzenia nie może być drastyczne, ponieważ mogłoby to doprowadzić do spowolnienia tempa metabolizmu. W takiej sytuacji, zwiększa się utlenianie białek oraz uszczuplanie glikogenu, organizm straci jakiś procent tkanki mięśniowej, a odchudzającej się osobie towarzyszy uczucie wiecznego głodu.

Ile kalorii należy spożywać na diecie redukcyjnej?

Aby ustalić swoje zapotrzebowanie energetyczne w diecie na redukcję tkanki tłuszczowej, musimy zdecydować o jaką ilość kalorii chcemy zmniejszyć zawartość naszego jadłospisu. Liczba kalorii, które należy spożywać każdego dnia, zależy od wzrostu,masy ciała, stylu życia, płci i poziomu aktywności. Przyjmuje się, że na utrzymanie funkcji życiowych potrzeba 23 kcal na 1 kg masy ciała dziennie. Do tego trzeba doliczyć energię potrzebną do fizycznej i psychicznej aktywności.

Przeciętne zapotrzebowanie kaloryczne dla kobiet i mężczyzn w zależności od zapotrzebowania na ruch można odczytać z tabeli albo wyliczyć za pomocą dostępnych w internecie kalkulatorów. Załóżmy, że redukujemy liczbę spożywanych kalorii o 15 proc., należy wówczas pomnożyć kalorie niezbędne do utrzymania naszej masy ciała przez 85 proc. Przykładowo, osoba o zapotrzebowaniu dziennym na 2000 kalorii, w celu zredukowania wagi powinna spożywać ich 1700.

W diecie ukierunkowanej na redukcję tkanki tłuszczowej chodzi przede wszystkim o ograniczenie spożywanych tłuszczów do 20-25 proc. całkowitego zapotrzebowania kalorycznego oraz zmniejszenie węglowodanów o 10-20 proc. przy czym węglowodany powinny stanowić 50-60 proc. dziennego spożycia. Z kolei, w przypadku białka, w diecie na redukcję tkanki tłuszczowej zaleca się dzienne spożycie go 1,6 g na kg masy ciała.

Ponadto należy pamiętać, że na diecie należy jeść częściej, ale w mniejszych porcjach, najlepiej 4-5 razy dziennie co 3-4 godziny.

Ile możemy chudnąć?

Podczas stosowania diety odchudzającej, ważne jest również, aby zdawać sobie sprawę że powolna, równomierna utrata masy ciała sprawdza się najlepiej. Badania wykazały, że utrata 0,5 do 1 procent masy ciała na tydzień jest najbardziej skuteczna, gdyż jeśli tracimy więcej niż 1 kg na tydzień, oznacza to, że spalamy również mięśnie. Kiedy liczba kalorii jest za mała, organizm spowalnia procesy metaboliczne – robi tak, żeby zaoszczędzić energię. Poza tym utrzymujący się zbyt długo niedobór kalorii sprawia, że organizm zaczyna pobierać energię z białka – zaczyna spożywać własne komórki. Restrykcyjne diety odchudzające wpływają też negatywnie na nasze nerki, wątrobę i stan kości.

Najzdrowsze diety redukcyjne

Dieta odchudzająca powinna być bardzo różnorodna i bogata w wartości odżywcze. Dlatego należy wybierać produkty pełnowartościowe zawierające dużą ilość witamin i składników mineralnych. Warto sięgać zatem po owoce, warzywa, chude ryby, chudy nabiał, produkty pełnoziarniste, a soki i napoje gazowane zastąpić wodą. Na czas odchudzania, najlepiej jest także zrezygnować z alkoholu, słodyczy i fast foodów

Zdrowymi gotowymi dietami na jakich możemy się oprzeć są

• dieta śródziemnomorska,
• dieta DASH,
• dieta kliniki Mayo,
• dieta TLC.

Natomiast zdecydowanie unikać powinniśmy

• diety Dukana.
• diety kopenhaskiej.
• diety Atkinsa.
• wszelkich diet monoskładnikowych.

Nie ma wątpliwości co do tego, że znaczna nadwaga, czyli ciężar ciała który przekracza 30 proc. idealnej wagi określanej przez tabele, jest szkodliwa. Wydaje się w związku z tym logiczne, że jeśli ktoś cierpi na nadwagę, to aby poprawić swoje zdrowie, powinien zacząć się jak najintensywniej odchudzać. Choć może się wydawać, że restrykcyjna dieta jest najskuteczniejsza, ponieważ przynosi zadowalające efekty w krótkim czasie - jej stosowanie jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia. Warto jest zdawać sobie sprawę, że nie wszystkie diety są korzystne dla naszego organizmu. Dlatego przed rozpoczęciem jakiejkolwiek z nich, zalecana jest konsultacja z lekarzem, nawet jeśli nie mamy żadnych problemów zdrowotnych.

Zagrożenia wynikające z nieprawidłowych diet

W ostatnich czasach, pojawiły się dowody na to, że wahania wagi ciała spowodowane złą dietą są bardziej niebezpieczne dla zdrowia niż sama nadwaga. Trzeba pamiętać, że w przypadku restrykcyjnych diet, to ubytek wody, a nie tkanki tłuszczowej, powoduje kilkukilogramowe chudnięcie w krótkim czasie. Dzieje się tak, ponieważ w pierwszych dniach takiego odchudzania, organizm pozyskuje energię z glikogenu. Jego zużycie wpływa na uwolnienie wody i usunięcie jej z organizmu. Gwałtowna utrata wody wraz ze składnikami mineralnymi, może doprowadzić do odwodnienia. Nadmierne ograniczanie ilości pożywienia może też doprowadzić do zaburzeń gospodarki węglowodanowej, takich jak np. hipoglikemia. Ponadto, w związku z tym, że radykalne diety prawie zawsze kończą się efektem jo-jo, zwiększają one ryzyko insulinooporności i cukrzycy typu 2.

Trzeba też pamiętać, że szybkie odchudzanie powoduje 3-krotnie większą utratę masy mięśniowej niż ma to miejsce podczas właściwej diety, stąd radykalne diety prowadzą do zanikania mięśnia sercowego, arytmii, a nawet śmierci, najczęściej we śnie. Restrykcyjna ubogokaloryczna dieta wiąże się także z pogorszeniem zdolności myślowych i poznawczych i powoduje problemy z zapamiętywaniem i koncentracją.

Bardzo niskokaloryczna dieta może bardzo szybko doprowadzić do niedoborów pokarmowych i niedożywienia, które są przyczyną:

• anemii,
• spadku odporności,
• wypadania włosów i łamliwości paznokci,
• matowienia włosów,
• przesuszonej skóry.

Gwałtowne odchudzanie i nadmierna aktywność fizyczna są czynnikami stresogennymi, które wpływają na jej rozregulowanie gospodarki hormonalnej. Mogą doprowadzić do wzrostu poziomu prolaktyny, utrudnić produkcję progesteronu i estrogenów, wywołać zaburzenia miesiączkowania, osłabić pracę tarczycy oraz wpłynąć negatywnie na nadnercza. Warto też wiedzieć, że niedożywienie silnie koreluje ze stanami depresyjnymi.

Pułapka metabolizmu

Należy mieć także świadomość, iż zbyt gwałtowne odchudzanie jest nieskuteczne. Częste głodówki i bardzo niskokaloryczne diety sprawiają, że organizm uczy się odkładać tłuszcz, kiedy tylko otrzyma „normalne” jedzenie. Po utracie kilogramów wskutek stosowania diety, przynajmniej 90 proc. osób wraca do swojej poprzedniej wagi a często nawet ją przekracza, gdyż podczas chudnięcia organizm przestawia swój metabolizm tak, aby uzyskać z określonej ilości pokarmu jak najwięcej kalorii i zaczyna gromadzić zapasy.

Wyniszczające głodówki są też bardzo niebezpieczne dla zdrowia. W organizmie głodującej osoby gromadzi się bowiem dużo związków ketonowych, co grozi rozwojem niebezpiecznej kwasicy ketonowej. Dlatego też nie należy stosować diety o kaloryczności mniejszej niż 1200 kcal na dzień.

Co wpływa na skuteczność diety?

Odchudzanie to wytrwała praca nad sobą, która, aby przynieść efekty, musi trwać dość długo, dlatego też aby zmotywować się skutecznie i nie stracić zbyt szybko zapału do zdrowego trybu życia, należy wyznaczać sobie krótkoterminowe, realistyczne cele. Nie można zmieniać diety i stylu życia zbyt gwałtownie, lepiej robić to stopniowo. Trzeba też wziąć pod uwagę, że dieta w ograniczonych ilościach powinna uwzględniać ulubione potrawy i produkty pacjenta.

Najczęstszą przyczyną efektu jo-jo jest przedwczesne i zbyt gwałtowne porzucanie diety odchudzającej na rzecz niezdrowego odżywiania, dlatego należy pamiętać że skuteczne i zdrowe odchudzanie wymaga przestrzegania kilku zasad:

Zdecydowanie lepiej jest jeść 4 mniej obfite posiłki dziennie niż 2 większe. Ponadto, planując dietę nie można zapomnieć, iż powinna ona uwzględniać chociaż minimum kalorii, składników odżywczych, witamin i minerałów, potrzebnych organizmowi do prawidłowego funkcjonowania. Skuteczna dieta niskowęglowodanowa powinna opierać się przede wszystkim na zdrowej i nieprzetworzonej żywności i dużej ilości warzyw, szczególnie tych zielonych i liściastych, które są pełne niezbędnych witamin i minerałów. Żeby stosowana dieta była skuteczna, posiłki należy jadać 4-5 razy dziennie, co 3-4 godziny.

Jak szybko powinniśmy chudnąć?

Aby nie szkodzić swojemu zdrowiu, bezpiecznie jest tracić od 0,5 do 1 kg masy ciała tygodniowo, czyli od 2 do 4 kg miesięcznie. Jeśli pacjent chce schudnąć o 10 kilogramów, prawidłowo skomponowana dieta ubogoenergetyczna powinna trwać od 2,5 do 5 miesięcy. Według zaleceń dietetyków, spadek masy ciała nie powinien być wyższy niż 10 proc. w ciągu roku.

Najczęściej popełniane błędy przy odchudzaniu

Najczęstszymi błędami, popełnianymi podczas odchudzania się są:

• Ograniczanie liczby posiłków w ciągu dnia,

·        Opuszczanie śniadań,

·        Stosowanie głodówek,

• Zażywanie tabletek odchudzających, które obiecują szybką redukcję masy ciała bez wysiłku,
• Stosowanie środków przeczyszczających.

Powszechny błąd przy rozpoczynaniu diety niskowęglowodanowej, to także zmniejszenie spożycia węglowodanów przy jednoczesnej redukcji tłuszczów. Należy też pamiętać, że prawidłowe odchudzanie nie powinno polegać tylko na ograniczaniu posiłków ale również na aktywności fizycznej.

Z kolei, przewlekły stres i nieodpowiednia ilość snu mogą zwiększać w organizmie - poziom hormonu stresu - kortyzolu. W wyniku tego może dojść do zwiększenia uczucia głodu, a co za tym idzie - zwiększenia masy ciała.

Nie istnieje żadna tajemnica, ani magiczne środki służące budowaniu muskulatury. Jeśli chcemy nabierać masy mięśniowej, musimy po prostu trzymać się ustalonych zasad. Im konsekwentniej je przestrzegamy – tym lepsze będą rezultaty.

Budowanie masy mięśniowej – podstawowe zasady:

Istnieje kilka najważniejszych zasad, których budując masę mięśniową należy przestrzegać. Należą do nich:

• Bogata w kalorie, pochodzące z odpowiednich źródeł dieta na masę,
• Wsparcie w postaci dodatkowej suplementacji,
• Odpowiednio dopasowane treningi,
• Właściwy czas na regenerację mięśni.

Odpowiednia nadwyżka kaloryczna

Aby właściwie budować masę mięśniową, przede wszystkim musimy zwiększyć kaloryczność diety, gdyż w taki sposób dajemy organizmowi sygnał do wzrostu ilości reakcji anabolicznych. Podstawą jest poznanie swojego zapotrzebowania kalorycznego dostosowanego do wieku, płci i ilości aktywności fizycznej. W tym celu pomagają kalkulatory dietetyczne.

Znając już swoje zapotrzebowanie kaloryczne, należy zadbać o odpowiednią nadwyżkę energetyczną. Powinna ona wynosić 100-200 kcal lub 10 proc. całkowitego zapotrzebowania energetycznego.

Odpowiednia ilość białka w diecie

Niedobór białka lub poszczególnych aminokwasów uniemożliwia budowanie masy mięśniowej I nasila reakcje kataboliczne. Przy diecie niskobiałkowej wzrost kaloryczności powoduje jedynie wzrost tkanki tłuszczowej. Naukowcy wskazują, że przy treningu wystarczającą ilością białka jest1,62 g na 1 kg masy ciała dziennie.

Dobrze jest wiedzieć, iż spożycie szybko trawionego białka na 30 minut przed treningiem maksymalizuje syntezę białek mięśniowych oraz zwiększa przepływ krwi do mięśni. Podobnie jest ze spożyciem białka serwatkowego po treningu. Zwiększy ono syntezę białek, a w rezultacie rozpocznie rozrost mięśni. Ponadto, dobrze jest wiedzieć iż osłabia ono w takiej sytuacji poziom kortyzolu

Ważny jest również wartościowy posiłek przed pójściem spać, Gdy w przewodzie pokarmowym brak jest pożywienia, organizm będzie chciał sięgać do komórek mięśniowych po białko, aby móc poprawnie funkcjonować. Dlatego też przed snem zaleca się spożycie porcję białka wraz z tłuszczami, aby jak najbardziej wydłużyć proces wchłaniania. Do najbardziej wartościowych jego źródeł należą:

• jajka,
• nabiał,
• mięso,
• ryby,
• nasiona roślin strączkowych,
• orzechy,
• koktajle białkowe.

Warto wspomnieć, że również na dietach wegetariańskich można z powodzeniem budować masę mięśniową. Dobrze jest też pamiętać, że aby zaszedł metabolizm białka, potrzebne są także witaminy i mikroelementy.

Zwiększenie ilości spożywanych węglowodanów

Składnikami zdrowej diety są również węglowodany. Są one bardzo ważne w okresie budowania masy mięśniowej. Nie tylko zwiększają bowiem poziom anabolicznego hormonu insuliny, ale również napełniają mięśnie glikogenem który pompuje je wodą oraz daje energię do rozbudowywania muskulatury.

Zaleca się spożywanie węglowodanów w ilości 5g/kg masy ciała na dzień. Aby uzyskać zadowalające efekty, należy jadać węglowodany złożone, zwłaszcza produkty pełnoziarniste o niskim indeksie glikemicznym a ograniczyć ilość spożywanych węglowodanów prostych a więc słodyczy i wyrobów cukierniczych.

Badania wskazują, że spożywanie przez osoby trenujące siłowo węglowodanów wolno trawionych przed treningiem, daje więcej energii i pozwala spalić więcej tłuszczu. Należy jednak pamiętać, iż w dni treningowe organizm potrzebuje więcej węglowodanów,

zaś w dni nietreningowe duża ich ilość może wpływać na powolne gromadzenie się tkanki tłuszczowej. Dlatego też, w dni nietreningowe warto zmniejszyć ilość spożytych węglowodanów o 10 proc. i zastąpić je tłuszczami.

Odpowiednia ilość tłuszczy dostarczanych do organizmu

Zdrowa dieta nie wyklucza także tłuszczów. Dieta o ich dużej zawartości, wpływa bowiem na wyższy poziom testosteronu w organizmie a jest on jednym z najważniejszych hormonów anabolicznych, niezbędnych do budowania muskulatury. Ponadto, zdrowe tłuszcze, pomagają także w regeneracji stawów. Spożycie tłuszczy powinno mieścić się w granicach 20 – 30 proc. dziennego zapotrzebowania energetycznego. Najlepiej jest wybierać produkty obfitujące w kwasy tłuszczowe jednonienasycone i wielonienasycone. Można je znaleźć w:

• oliwie z oliwek,
• oleju lnianym,
• rybach,
• orzechach włoskich,
• migdałach.

Suplementy pomocne w budowaniu masy mięśniowej

Suplementy diety, to cenne uzupełnienie planu treningowego. Szczególną uwagę warto zwrócić na kreatynę zwiększającą wydolność fizyczną, a także warto sięgnąć po gainery. Tego typu artykuły nie tylko zwiększają kaloryczność diety, ale również dostarczają istotnych składników odżywczych. Mogą więc być pomocne w budowaniu włókien mięśniowych.

Odpowiedni trening

Trenowanie największych grup mięśniowych powoduje silną reakcję anaboliczną poprzez wyrzut hormonów, takich jak testosteron czy hormon wzrostu. Dlatego też do budowy masy mięśniowej niezbędny jest sygnał wywołany ćwiczeniami. Powodują one mikrouszkodzenia tkanki mięśniowej, które organizm rekompensuje nadbudową nowych i silniejszych wiązań.

W celu budowy masy mięśniowej, poleca się przede wszystkim ćwiczenia siłowe. wykonywane przynajmniej 3 razy w tygodniu i obejmujące wszystkie główne partie mięśniowe. Istnieje wiele metod treningowych sprawdzających się podczas budowania masy Najczęściej jednak wśród początkujących wykorzystuje się Full Body Workout czyli - ćwiczenia całego ciała.

Podczas treningu, najlepiej jest wybrać po jednym ćwiczeniu na daną partię mięśni i wykonać 4-5 serii ćwiczeń w ilości powtórzeń od 6 do 12. Dodatkowo, należy pamiętać, że pomiędzy seriami potrzebny jest odpoczynek. Warto więc zrobić sobie 2-3 minuty przerwy,

Wśród treningów na budowanie masy mięśniowej znajdują się też też dwie metody dzielone: metoda SPLIT i GVT. Trening SPLIT oznacza rozdzielanie dni treningowych na poszczególne partie ciała a GVT (German Volume Training )zakłada wykonywanie 10 powtórzeń tego samego ćwiczenia w 10 seriach. Masę buduje się w tym przypadku poprzez taki dobór ciężaru, aby stanowił on maksymalne obciążenie, jakie trenujący jest w stanie udźwignąć. Wraz ze zwiększeniem siły mięśniowej, ciężar ten powinien być zwiększany.

Regeneracja

Odpowiednia dawka snu jest jedną z podstaw każdego kulturysty, ponieważ regeneracja jest kluczowym elementem dla utrzymania przewagi reakcji anabolicznych. To właśnie podczas snu i odpoczynku budowana jest masa mięśniowa, stąd zalecana jest jego ilość na poziomie 7-8 godzin na dobę oraz krótkie drzemki w trakcie dnia. Warto wiedzieć, że niedostateczna ilość snu powoduje odkładanie się tkanki tłuszczowej ze względu zwiększony wyrzut kortyzolu. Ponadto, niedobór snu nasila insulinooporność tkanek, uniemożliwiając zaopatrywanie mięśni i tkanek obwodowych w niezbędną energię.

Nie wolno zapominać, że do nadmiaru ilości kortyzolu może przyczynić się również nadmierny wysiłek fizyczny przy braku wymaganego czasu na regenerację.

Czy wiesz że?

Naukowcy odkryli paradoks - mężczyźni, którzy dążą do osiągnięcia atrakcyjnego, męskiego wyglądu niszczą swoją zdolność do posiadania dzieci. Otóż okazuje się, że pragnienie osiągnięcia atletycznej budowy ciała wpływa na to, iż wielu mężczyzn zażywa steroidy anaboliczne, które mogą zaszkodzić plemnikom. Problem ten dotyczy również mężczyzn, którzy zażywają leki na łysienie.

Wskaźnik BMI jest najprostszym i najszybszym sposobem obliczania prawidłowej masy ciała. Jednakże posiada on wiele nieścisłości. Co trzeba więc uwzględnić posługując się nim i na co zwrócić uwagę?

Czym jest BMI

BMI (Body Mass Index), nazywany jest inaczej wskaźnikiem Queteleta. Jest to prosty wzór matematyczny, który opisuje zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie na podstawie proporcji masy ciała mierzonej w kilogramach do wzrostu w metrach. Pomaga on wykrywać stany, jakimi są nadwaga i otyłość, które uważa się już obecnie za choroby cywilizacyjne.

Wskaźnik BMI został on opracowany przez belgijskiego statystyka Adolfa Queteleta w 1832 roku. Uczony ten nie zajmował się badaniem otyłości, a próbował zastosować metody rachunku prawdopodobieństwa w odniesieniu do fizycznych cech ciała człowieka. Zaobserwował on bowiem, że masa ciała rośnie w zależności od wzrostu danej osoby.

Formuła wymyślona przez Queteleta miała w szybki i łatwy sposób zmierzyć stopień otyłości w populacji, aby pomóc rządowi w przydzielaniu zasobów. Jednakże, zaczęła ona wypierać tablice zależności wagi od wzrostu i znalazła zastosowanie we wstępnej diagnostyce. Do powszechnego użytku weszła w latach 70-tych XX wieku. W swoich badaniach i ocenach stanu zdrowia populacji, wskaźnika BMI używa chociażby Światowa Organizacja Zdrowia

Jak obliczyć BMI?

Obliczanie BMI opiera się na wzięciu pod uwagę trzech podstawowych informacji, wagI, wzrostu oraz płci i nie wymaga wykonywania żadnych badań lekarskich. Wynik otrzymywany jest poprzez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wzrostu podanego w centymetrach.

Rozszerzona skala interpretacji wskaźnika BMI wyróżnia trzy stopnie niedowagi i trzy stopnie otyłości a normy jej są następujące:

• wygłodzenie – wynik poniżej 16,
• wychudzenie – wynik 16-16,9,
• niedowaga – wynik 17 - 18,5,
• prawidłowa waga – wynik 18,5-24,9,
• nadwaga – wynik powyżej 25-29,9,
• otyłość – wynik 30-34,9,
• otyłość kliniczna – wynik 35-39,9,
• otyłość skrajna – wynik powyżej 40.

W przypadku osiągnięcia wyniku powyżej 25, należy zmienić złe nawyki żywieniowe i wprowadzić aktywność fizyczną. Natomiast wynik powyżej 30 powinien skłonić nas do kontaktu z lekarzem. Im wyższy współczynnik BMI, tym wyższe bowiem ryzyko wystąpienia chorób związanych z nadmierną masą ciała. Są to choroby serca, cukrzyca typu 2, nadciśnienie, miażdżyca, kamica żółciowa, zapalenia kości i stawów, bezdechy senne, a nawet niektóre nowotwory (np. jelita grubego, piersi, endometrium czy pęcherzyka żółciowego).

Nie należy lekceważyć również wyników BMI z przeciwnego końca skali. Zbyt niski wskaźnik BMI wiąże się bowiem ze zagrożeniem zdrowia ze względu na niedożywienie, które może prowadzić do zmniejszenia odporności organizmu, apatii, zmniejszenia zdolności motorycznych, objawów niedoborów witamin, utrudnionego gojenia się ran czy występowania obrzęków. Jeżeli wskaźnik BMI wynosi 17 lub jest zbliżony do tej liczby, mamy do czynienia z niedowagą wskazującą na zaburzenia żywienia takie jak anoreksja, natomiast sytuacją krytyczną jest wynik niższy niż 16.

Ograniczenia w posługiwaniu się wskaźnikiem BMI

Normy wskaźnika BMI wyznaczyła Światowa Organizacja Zdrowia. Są one pomocne w monitorowaniu wagi dorosłych kobiet i mężczyzn. Nie mają jednak zastosowania dla pewnych grup. Nie powinny się nim sugerować kobiety w ciąży. Współczynnik BMI może też dać też fałszywy obraz prawidłowej wagi w przypadku sportowców i osób starszych. Indeks BMI oblicza się wyłącznie biorąc pod uwagę pewne standardy przyjęte dla danej populacji. Nie istnieje uniwersalny wskaźnik dla idealnej masy ciała, gdyż uzależniona jest ona od rasy, płci, wieku i wielu innych istotnych czynników. Prawidłowa masa ciała będzie bowiem zupełnie inna dla osób mających budowę drobną i grubokościstą. Ponadto, mięśnie są gęstsze i cięższe niż tłuszcz, dlatego kilogram masy mięśniowej zajmuje nawet 3 razy mniejszą objętość niż kilogram tkanki tłuszczowej. Stąd dwie osoby o tej samej masie ciała mogą wyglądać różnie właśnie za sprawą proporcji masy mięśni do tłuszczu. BMI nie uwzględnia tych różnic i może wykazać chociażby otyłość u kulturystów.

Warto też pamiętać, że kalkulatory BMI przeznaczone są wyłącznie dla osób dorosłych, tj. osób od 18. roku życia. U dzieci, zastosowanie znajdują siatki centylowe, które pomagają ocenić prawidłowy rozwój najmłodszych. Ponadto, chociaż BMI może być wykorzystany podczas monitorowania przyrostu masy ciała kobiet w ciąży, jednak nie może być jedynym jego wyznacznikiem, ponieważ podczas ciąży przyrost wagi jest to kwestią bardzo indywidualna i zależną od jej etapu.

Kolejnym czynnikiem wpływającym na masę naszego ciała jest stopień mineralizacji oraz gęstości kości, stąd kryteria oceny wartości wskaźnika BMI dla seniorów są inne niż dla osób w wieku produkcyjnym. U osób starszych maleje gęstość ich kości, wraz z wiekiem tracą one także masę mięśniową. Dlatego należy uwzględnić, że wartość BMI oznaczająca prawidłową masę ciała różni się, w zależności od wieku badanej osoby i wynosi ona:

• 19 – 24 lata: BMI 19 – 24,
• 25 – 34 lata: BMI 20 – 25,
• 35 – 44 lata: BMI 21 – 26,
• 45 – 54 lata: BMI 22 – 27,
• 55 – 64 lata: BMI 23 – 28,
• ponad 64 lata: BMI 24 – 29.

Zalety wskaźnika BMI

• Wskaźnik BMI to powszechne badanie a w internecie są dostępne gotowe kalkulatory, które obliczają jego wartość.
• Do jego obliczenia wystarczą tylko proste dane waga, wzrost i płeć,
• Wskaźnik ten szybko określa np. niedowagę lub nadmierną masę ciała.

Wady wskaźnika BMI

• Wskaźnik BMI nie został wynaleziony przez osobę zajmującą się badaniem otyłości, lecz przez statystyka, stad odnosi się bardziej do populacji, a nie indywidualnych osób i jest przede wszystkim matematyczną formułą i próbą opisania rzeczywistości.
• BMI nie bierze pod uwagę masy mięśni oraz kości, które również wpływają na masę ciała, przez co u np. kulturysty wskaźnik BMI może wskazać otyłość.
• Nie może być on stosowany u dzieci, kobiet w ciąży i osób trenujących siłowo

Inne metody obliczania prawidłowej masy ciała

Ważnym wskaźnikiem, który bardzo wiele mówi o naszym zdrowiu jest wskaźnik WHR, który bierze pod uwagę proporcję obwodu talii do obwodu bioder. Ponadto, obecnie często korzysta się z nowoczesnych metod obliczania masy ciała, takich jak:

• pomiar fałdu skórnego za pomocą suwmiarki elektronicznej,
• pomiar impedancji bioelektrycznej,
• badanie rentgenowskie typu DXA.
• tomografia komputerowa,
• magnetyczny rezonans jądrowy.

W porównaniu z użyciem wskaźnika BMI, wymienione metody są dosyć drogie i ze względu na ograniczoną dostępność specjalistycznego sprzętu, w praktyce robi się je bardzo rzadko.

Pomiar masy ciała za pomocą zwykłej wagi nie dostarcza istotnych informacji na temat ilości tkanki tłuszczowej, mięśniowej oraz nawodnienia organizmu pacjenta. Również wskaźnik BMI nie jest jednak wystarczającym narzędziem do określenia poziomu podstawowej przemiany materii. Doskonałym uzupełnieniem pomiarów masy ciała: wysokości, obwodu talii, brzucha, bioder jest metoda bioimpendancji elektrycznej wykonywana za pomocą urządzeń nazywanych analizatorami składu ciała.

Czym są analizatory składu ciała?

Analizatory składu ciała są narzędziem, które pozwala poznać w o wiele większym stopniu efekty stosowanej diety bądź treningu niż jest to możliwe za pomocą zwykłej wagi. Najnowocześniejsze z tych urządzeń zawierają szereg funkcji, dzięki którym pacjent dowie się, jaki procent jego ciała stanowi woda, masa mięśniowa, tkanka tłuszczowa, a także jaki jest wynik kąta fazowego.

Wysokiej klasy, certyfikowany analizator dzięki specjalistycznemu oprogramowaniu, może oszacować nawet ryzyko występowania zespołu metabolicznego i obliczyć prawdopodobieństwo zapadnięcia na tę dolegliwość. Urządzenia te mogą być zintegrowane z komputerem, posiadać własne oprogramowanie, być połączone drukarką. Współdziałają one z Elektroniczną Dokumentacją Medyczną, przekazując dane za pomocą USB, bądź bezprzewodowo. Na rynku, obecne są także analizatory, które mierzą ciśnienie tętnicze, tętno, kontrolują poziom saturacji krwi i temperaturę.

Rodzaje analizatorów składu ciała

Analizatory składu ciała różnią się ze względu na ilość elektrod oraz częstotliwości prądu. Obecnie stosowane są analizatory dwu-, cztero- i ośmioelektrodowe. W kwestii częstotliwości, wyróżniamy analizatory stosujące jedną częstotliwość, szczególnie przydatne w badaniu składu ciała osób zdrowych lub urządzenia używające wielu częstotliwości, umożliwiające dokładniejszą analizę u pacjentów o słabym zdrowiu.

Analizatory składu ciała dzielą się również na domowe i profesjonalne. Te przeznaczone do użytku domowego zawierają możliwość analizy bioimpedancyjnej, która pozwala na oszacowanie zawartości tkanki tłuszczowej oraz wody po wprowadzeniu podstawowych danych takich jak: płeć, wiek oraz wzrost. Są to najczęściej rozbudowane wagi łazienkowe, często umożliwiające także zapamiętanie danych, co skraca czas pomiaru i ułatwia analizę wyników.

W gabinetach dietetycznych oraz centrach fitness, najczęściej spotkać można bardziej rozbudowane analizatory masy ciała. Oferują one nie tylko większą dokładność pomiaru i bardziej kompleksowy zakres danych ale automatycznie wyliczają też wiek metaboliczny, BMI, BMR, ICW, ECW. Pozwalają one także na przesłanie danych bezprzewodowo do komputera Bardziej zaawansowane i droższe modele umożliwiają bardziej wiarygodne zmierzenie składu ciała.

Na czym polega badanie składu ciała

Analiza składu ciała polega na zastosowaniu tzw. metody bioimpedancji elektrycznej, która opiera się na różnicy w przewodzeniu prądu elektrycznego w środowisku wodnym i tłuszczowym. Analizatory składu ciała wykorzystują do tego celu elektrody przesyłające przez ciało prąd elektryczny o niskim natężeniu. Podczas badania, mierzona jest impedancja, czyli opór elektryczny tkanek.

W badaniu tym, wykorzystuje się fakt, że poszczególne tkanki organizmu zawierają mniej lub więcej wody, i w związku z tym w różnym stopniu przewodzą elektryczność. Prąd przepływa bowiem zarówno przez tkankę beztłuszczową jak i tłuszczową. Ta pierwsza, składa się w ponad 70 proc. z wody i skutecznie przewodzi prąd elektryczny, podczas gdy tłuszczowa, nie zawierająca wody zbyt wiele, nie przewodzi go dobrze, stwarzając opór dla jego przepływu

Jak wygląda badanie metodą bioimpedancji elektrycznej?

Aby wykonać analizę metodą bioimpedancji, pacjent staje na wadze zawierającej elektrody, która wysyła do organizmu impulsy prądu o natężeniu ok 0,8–1 mA. Niekiedy, badanie można wykonać też w pozycji leżącej na specjalnej macie, a na skórę dłoni lub stóp pacjenta zakładane są wówczas jednorazowe elektrody. Urządzenie współdziała z programem komputerowym, który wykonuje obliczenia.

Co mierzy analizator składu ciała?

Za najskuteczniejsze w dokonywaniu analizy składu ciała uważa się urządzenia, które mierzą całe ciało ośmioma lub więcej elektrodami, Ważne jest także, aby analizator obliczał tzw. kąt fazowy. Ta funkcja pomaga w ocenie stanu pacjenta po operacji czy przebytych chorobach. Niskie wartości kąta fazowego mogą świadczyć o tym, iż pacjent odżywia się nieprawidłowo lub jego organizm się nie regeneruje.

Dobrej jakości analizator powinien precyzyjnie określić :

• zawartość procentową tkanki tłuszczowej w organizmie,
• zawartość procentową kanki tłuszczowej trzewnej, otaczającej narządy wewnątrz jamy brzusznej,
• zawartość beztłuszczowej masy ciała,
• zawartość procentowej masy mięśniowej,
• zawartość masy mineralnej kości,
• ilość wody zewnątrzkomórkowej oraz jej stosunek do całkowitej zawartości wody w organizmie,
• wiek metaboliczny,
• podstawową przemianę materii.
• całkowite zapotrzebowanie energetyczne,
• współczynnik BMI, BMR oraz wskaźnik podstawowej przemiany materii.

Zalety wykonania analizy składu ciała

Wyniki badania impedancji bioelektrycznej mogą pomóc w

• ustaleniu diety i ćwiczeń.
• zmianie stylu życia,
• dobraniu odpowiedniego planu żywieniowgo,
• skorygowaniu wcześniejszego sposobu żywienia.

 Dzięki temu, bioimpedancja elektryczna znalazła zastosowanie w dietetyce a nawet w zapobieganiu i leczeniu groźnych chorób, takich jak, m.in. otyłość, cukrzyca i nadciśnienie tętnicze. Analizatory składu ciała to bardzo przydatne narzędzie do diagnozy i profilaktyki zdrowotnej. Uzyskane wyniki stanowią istotną informację pomocną w opracowaniu odpowiednich planów żywieniowych i treningowych, dopasowaniu efektywnych programów odchudzających, treningowych czy rehabilitacyjnych.

Z całą pewnością, obecność analizatorów składu ciała ma duże znaczenie w postrzeganiu profesjonalnych placówek, takich jak gabinety dietetyczne, lekarskie, czy fitness kluby

Dla kogo wskazana jest analiza składu ciała?

.

Kompleksowa analiza składu ciała jest badaniem któremu mogą się poddać osoby bez względu na wiek czy ogólny stan zdrowia. Jego rezultatem będzie znajomość wieku metabolicznego, wskaźnika podstawowej przemiany materii, zawartości masy mięśniowej i tkanki tłuszczowej.

Przeciwwskazania do badania metodą bioimpedancji elektrycznej

Jedynymi przeciwwskazaniami do wykonywania tego rodzaju zabiegu jest posiadanie rozruszników serca lub ciąża.

Dlaczego warto dokonać analizy składu ciała? 

Chcesz zrzucić kilka kilogramów, które po zimie odłożyły się w mniej lub bardziej widocznych miejscach? Pragniesz do lata zrobić ,,formę życia”? Z racji wykrytych chorób musisz uporać się z nadwagą? Bez względu na to, w jakiej jesteś sytuacji, kluczową rolę odgrywają: chęci, mobilizacja, zdrowa dieta i aktywność fizyczna. 

Postanawiasz działać, zaczynasz, mija tydzień i kolejny. Wchodzisz na wagę po kilka razy dziennie. Obsesyjnie myślisz o jedzeniu, zatracasz się, popadasz w depresję, bo mimo diety Twoja waga nadal poszybowała w górę. Cóż za znajomy widok, prawda? No właśnie! W tym miejscu chcemy Tobie powiedzieć, że same kilogramy to jedno, BMI to drugie, a analiza składu ciała to kolejny, jakże ważny element całej układanki i na nim właśnie chcemy skupić się w tym artykule. 

Analiza składu ciała - nie o cyfry tutaj chodzi

Większość osób rozpoczynających dietę skupia całą swoją uwagę na wadze. Ta staje się wyznacznikiem dla każdej osoby walczącej o lepszy wygląd, o samopoczucie i zdrowie. Niestety, ale jest to najczęściej popełniany przez ludzi błąd, bowiem nie cyfry stanowią tutaj element nadrzędny, ale odpowiednia analiza składu ciała. Nie ma możliwości dopasowania odpowiednio diety bez braku informacji o składzie ciała. Jest to absolutnie element nadrzędny całej układanki, w walce o lepszy wygląd, samopoczucie i pełnię energii oraz zdrowia. Co więcej, to właśnie analizatory składu ciała w trakcie diety, pozwalają ocenić efektywność stosowanej diety. Nie chodzi bowiem o to, aby udało Ci się schudnąć 5 kilogramów w miesiąc, a w kolejny drugie tyle zyskać. Tutaj powinno postawić się na efektywność nie na lato, ale na lata i wraz z doskonałym wyglądem, w parze powinno pójść zdrowie.

Na czym polega analiza składu ciała?

Analiza składu ciała, czyli BIA - Body Impedance Analysis jest to analiza bio - impendancji ciała. W trakcie wykonywania badania, przez ciało człowieka przepływa prąd, dzięki któremu możliwe jest sprawdzenie, ile procent mięśni, kości, tłuszczu i wody znajduje się u osoby badanej. Taka analiza potrafi ocenić zarówno skuteczność odchudzania poprzez ubytek tkanki tłuszczowej, jak również i wzrost lub spadek masy mięśniowej wynikającej ze stosowania treningów czy zmagania się z chorobą, w której ,,umierają” mięśnie. Analiza składu ciała możliwa jest dzięki specjalnym urządzeniom, które znaleźć można w gabinetach dietetyków, jak również i w renomowanych klubach sportowych. 

Jak przygotować się do badania analizy składu ciała?

Aby wykonane pomiary były w pełni miarodajne, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie się do samego badania. O czym więc należy pamiętać? Jakie kwestie należy mieć na uwadze? 

• relaks i odpoczynek na 12 godzin przed badaniem
• zero alkoholu i kofeiny na 24 godziny przed badaniem
• najlepiej na czczo, ewentualnie po 4 - 6 godzinach od ostatniego, zjedzonego posiłku
• z pustym pęcherzem
• ze zbilansowanym poziomem spożycia wody - nie można być odwodnionym i nie można być nadmiernie nawodnionym

Analiza składu ciała - dlaczego warto na nią postawić?

Kluczowe znaczenie ma niewątpliwie to, że analiza składu ciała, jako jedyna daje możliwość odpowiedniego dopasowania diety pod konkretną osobę. Nie jesteś w stanie schudnąć efektywnie i na lata, jeśli to co jesz, nie zostanie odpowiednio dopasowane właśnie pod ten skład. Sama waga daje nam jedynie wgląd w kilogramy, które rosną lub maleją w zależności od wielu czynników. W przypadku jednak sprawdzenia tego, co kryje się ,,w środku”, możemy dowiedzieć się naprawdę wiele. Analizator składu ciała pozwala więc sprawdzić, jak dopasować dietę, jak ustalić plan treningowy czy jakie są przyczyny zatrzymywania się wody w organizmie. 

Z pewnością wielu z nas zastanawiało się nad tym, dlaczego jedna 60 - kilogramowa osoba nie jest równa drugiej, prawda? Przecież mają tyle samo kilogramów i nawet są podobne wzrostem. Skąd więc takie dysproporcje? Wszystko uzależnione jest właśnie od tego, czego nie widać, a więc wody w organizmie, odkładającej się tkanki wokół narządów, ilości tkanki mięśniowej, która jest cięższa, niż ta tłuszczowa. Robiąc analizę składu ciała, można na te wszystkie wątpliwości znaleźć dokładne odpowiedzi. 

Analiza składu ciała - o czym nas ona poinformuje?

Wchodząc na specjalistyczną wagę, która dokonuje pomiarów składu ciała, otrzymuje się wydruk, na którym to zawarte są wszelkie niezbędne informacje odnośnie najważniejszych parametrów. I tak, analizatory badają między innymi: 

• zawartość tkanki tłuszczowej

Ten element dla większości odgrywa wartość nadrzędną. Dzięki niemu można zdiagnozować u osoby badanej nadwagę lub otyłość, a także i na tej podstawie ustalić odpowiednią dietę i jak najlepszy plan treningowy. Prawidłowy poziom  u mężczyzn wynosi 15 - 18%, u kobiet 16 - 20%. 

• ilość wody w organizmie

Ten element pokazuje, ile wody znajduje się w organizmie. U osób z nadwagą jest on niższy, niż w przypadku osób o prawidłowym poziomie BMI. Norma dla kobiet i mężczyzn wynosi 45 - 60%.

• masa mięśniowa

Ten element wskazuje, ile wynosi ogólna masa mięśniowa w organizmie człowieka. Nie ma tutaj norm, gdyż dla każdej osoby będzie to wartość indywidualna. Tkanka mięśniowa jest cięższa niż tłuszcz i ten aspekt każdy powinien mieć na uwadze. Trenując, można zrzucać tkankę tłuszczową przy jednoczesnym wzrośnie tkanki mięśniowej i mimo lepszego wyglądu, waga może rosnąć. Tak istotne jest więc to, aby się nie ważyć, a dokonywać pomiarów analizy składu ciała i ewentualnie mierzenia obwodów. 

• stopień otłuszczenia narządów

Ten element ma duże znaczenie przede wszystkim w kwestii zwiększonego ryzyka rozwijających się chorób. Przyczynia się do cukrzycy typu 2, nadciśnienia, podwyższonego poziomu cholesterolu. Normy wynoszą od 1 - 12, powyżej określają już nadmiar tłuszczu okołonarządowego. 

Wybór odpowiednich analizatorów masy ciała

Bez wątpienia jednym z kluczowych elementów, jakie należy wziąć pod uwagę jest analizator składu ciała, jako urządzenie najlepsze z możliwych. Nie każde bowiem jest w stanie zagwarantować taką jakość, jakiej oczekiwaliby odbiorcy. Wybierając więc konkretny sprzęt, należy spojrzeć na ten najbardziej zaawansowany, który skierowany jest do gabinetów dietetycznych, jak również i klubów sportowych czy ośrodków medycyny sportowej. Doskonale sprawdzają się tutaj analizatory składu ciała Seca, które określają procentową, jak również i wagową zawartość określonych składników. 

Jeśli zależy Tobie na efektywnym odchudzaniu, chcesz podejść do tematu zdrowia w pełni profesjonalnie lub szukasz potwierdzenia wyników Twojej ciężkiej pracy na siłowni, to z całą pewnością analiza składu ciała odgrywa tutaj nadrzędną rolę. Patrząc z drugiej strony, jeśli jesteś dietetykiem i chcesz świadczyć najwyższą jakość usług lub jeśli prowadzisz gabinet medycyny sportowej, to taki analizator składu ciała powinien stanowić niezbędne wyposażenie Twojego miejsca pracy. Z odpowiednim sprzętem, zarówno efekty pracy danego specjalisty, jak również i rezultaty osoby badanej, z pewnością okażą się być takie, jakim jest cel i założenie osób zainteresowanych.